Cattle Egret / Koereiger

Cattle Egret (Bubulcus ibis)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Jean-Louis Rousselle	© Dominiek Plouvier	© Ben de Jongh
© Jean-Louis Rousselle	© Jean-Louis Rousselle	© Jan Hein Ribot
© Ineke Lissone	© Ton Plug	© Ton Plug
© Dominiek Plouvier

Een witte reiger met een gele snavel, met in het broedseizoen vaalgele pluimen op hoofd, nek en rug. De koereigers hebben nu een verspreiding over alle werelddelen. Dat is pas na een geweldige migratie over de gebieden waar ze de vorige eeuw nog niet zaten. Een eerste teken van hun opmars over de wereld was een vermelding in nieuwe wereld al in 1880 zouden zijn waargenomen langs de Corantijn, in Suriname dus. Ze moeten toen vanuit Afrika over de oceaan gevlogen zijn. In het grote boek van Penard uit 1910 over de vogels van de Guyana's worden ze nog niet genoemd.Vanaf 1930 begonnen ze met snel uit te zwermen over Zuid- en Noord- Amerika, van Argentinië tot Canada, zodat ze nu op veel plaatsen met meer zijn dan de inheemse reigers. Lange tijd waren ze wel in Suriname maar niet in Frans Guyana, omdat daar weinig koeien waren. Je vindt ze namelijk vooral in natte weilanden en vaak bij de koeien. Ze zoeken de sprinkhanen en kevers die opgejaagd worden door de koeien. Ook kijken ze op de rug van de koe naar teken en vliegen. Op de Antillen zie je ze, bij gebrek aan koeien, vaak in de buurt van geiten.
's Avonds als ze naar hun naar gezamenlijke overnachtingsplaats vliegen, volgen ze vaste routes, vaak over de rivier. Ze hebben hun nesten ook vaak in de buurt van de rivier (in Paramaribo bijvoorbeeld, en in Nieuw Nickerie) of in de mangrove, soms samen met andere reigers. Aan de sommelsdijkse kreek, waar de foto hier rechts genomen is in 1983, is er in 2007 nog steeds een kolonie waar ze broeden met meerdere andere reigersoorten. In 1983 waren ze nog alleen. In 1956 zag Haverschmidt een groep van 5500 koereigers in Nickerie.
Foto's door Jean-Louis Rousselle (weg naar zee april 2013), Dominiek Plouvier, B. de Jong, weer Rousselle van vogels in prachtig broedkleed in een broedkolonie in juni 2013, J.H. Ribot (bij de waterbuffels in Lelydorp) en Ineke Lissone in Comewijne.
Dominiek Plouvier maakte de video.

Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een Koereiger © ;

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Bubulcus ibis
Orde:	Ciconiiformes
Familie:	Ardeidae, 20 in Suriname
Nederlands:	Koereiger
Engels:	Cattle Egret
Sranan ('Surinaams'):	Koereiger/sabaku
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Garcita reznera
Portugees (Brazilië):	Garça-vaqueira
Arowaks:
Carib:
Frans:	Héron garde-boeufs

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 855 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 38 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 855 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 38 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).