Smooth-billed Ani / Kleine Ani, Kawfutuboi

Smooth-billed Ani (Crotophaga ani)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Dennis Binda	© Tinus Knegt	© Jan Hein Ribot
© Jean-Louis Rousselle	© Lidwien Peterse	© Raoul Ribot
© Dominiek Plouvier	Frans Guyana © Pascal Dubois	Frans Guyana © Pascal Dubois

De kawfutuboi, een helemaal zwarte vogel met een papegaaiachtige snavel en wat glanzende veren op borst en staart. Hij roept zijn engelse naam (Ani, eigenlijk een indiaanse naam) en ook zijn Surinaamse naam doet hij eer aan. In groepen zie je hem vaak over de grond lopen of rennen, meestal als hij koeien volgt op zoek naar de sprinkhanen die opgejaagd worden. Ook eet hij wel koepari's [teken] van de rug van de koe. Het schijnt dat hij ook wel madame jeanette-pepers eet. En Firdous Khodabaks zag een kawfutuboi een jonge Gadotjo opeten, blijkbaar doen ze dat ook wel eens.
De kawfutuboi is een gezellige vogel, als ze eten zijn ze vaak bij elkaar, maar ze bouwen ook nesten met elkaar. De vrouwtjes broeden dan gezamenlijk de eieren uit. De kawfutuboi vliegt in een rechte lijn, net als alle koekoeken (zoals bijvoorbeeld ook de Kees). Volgens Penard werd het onaangenaam ruikende vlees van de kawfutuboi vroeger wel gegeten als medicijn tegen astma en benauwdheid. De zieke mocht echter niet weten wat hij at, anders hielp het medicijn niet (misschien omdat hij het dan niet wilde eten).
De bovenste foto is gemaakt door Tinus Knegt bij residence Inn in Paramaribo (nov 2008), dan een foto van Dennis Binda (2008). De foto met de koe is gemaakt door J.H. Ribot aan de Leysweg in Paramaribo en dan nog een foto van Jean-Louis Rousselle op Nieuw Amsterdam in november 2013 en nog twee foto's uit Frans Guyana van Pascal Dubois.
Het geluid van de kawfutuboi is opvallend en staat hieronder (Ribot).
Dominiek Plouvier maakte een video van een jonge kawfutuboi met ook het geluid van een volwassen vogel, die natuurlijk in de buurt is.

Vogelgeluiden (klik er op om te luisteren)
Geluidsopname van een Kleine Ani, Kawfutuboi © Jan Hein Ribot

Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een Kleine Ani, Kawfutuboi © ;

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Crotophaga ani
Orde:	Cuculiformes
Familie:	Cuculidae, 11 in Suriname
Nederlands:	Kleine Ani, Kawfutuboi
Engels:	Smooth-billed Ani
Sranan ('Surinaams'):	Kawfutuboi
Guyana:	Old Witch
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Garrapatero común
Portugees (Brazilië):	Anu-coroca
Arowaks:	Anie
Carib:	Koeroeba
Frans:	Ani à bec lisse

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 1064 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 50 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 1064 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 50 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).