Hook-billed Kite (Chondrohierax uncinatus) |
Langsnavelwouw: Vliegende roofvogels zijn niet gemakkelijk te identificeren, op de zevende foto vallen de twee witte banden op de staart op en de brede vleugels met de strepen op het eind, die ook nog smal zijn aan de basis. De langsnavelwouw heeft een lange haakbek waarmee hij vooral slakken schijnt te eten. Opvallend is ook de geel groen combinatie tussen oog en bek. Er vliegen bruine, grijze en donkere exemplaren rond. Je ziet hem in de buurt van natte bosgebieden en oude plantages, dus vooral in het kustgebied. De bovenste foto is gemaakt door Carl Beel van een mannetje Langsnavel wouw in Peperpot bij Paramaribo in september 2008, de twee daaropvolgende foto's zijn van een paartje (mannetje boven) gemaakt door Judy Nay in juli 2010 ook in Peperpot. De volgende foto's zijn ook van de hand van Carl Beel, net als de donkere variant die daaronder zweeft (met een ander staartpatroon) en die van de jonge vogel, ook zeilend allemaal in Peperpot. De volgende komt ook al uit Peperpot, januari 2013 en nog een zwarte phase in oktober 2013, ook van daar. Valdano Samson zag en mannetje en een vrouwtje (rood) ook al in Peperpot in januari 2017. Dominiek Plouvier maakte twee video's eerst van een volwassen man en ook van een jonge vogel in een Sterculia boom. Hij schrijft: Ik denk dat Suriname het beste land in de wereld is om deze roofvogel te zien. Langsnavel wouwen zijn vooral in moerasbossen te zien. Het voornaamste voedsel zijn slakken en kikkers. Moerasbossen worden elders nu snel in 'ontwikkeling' gebracht via drainage. In Suriname is zijn er gelukkig nog over zonder die ontwikkeling. Op de derde video ook van Plouvier, staat met zijn geluid, een volwassen vogel bij zijn nest die lastig werd gevallen door Aracari's, Bosrokoman. Mei 2023 Commewijne. |
Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken) | ||
---|---|---|
Video opname van een Langsnavelwouw © ; | Video opname van een Langsnavelwouw © ; | Video opname van een Langsnavelwouw © ; |
|
|
Verdeling van waarnemingen over het jaar | Waarnemingen van broeden over het jaar |
---|---|
The 91 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced. | The 5 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs. |