Green Honeycreeper / Groene Suikervogel, Zwartkop pipit

Green Honeycreeper (Chlorophanes spiza)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Dennis Binda	© Dennis Binda	© Carla Out
© Dennis Binda	© Klaas de Jong

De Zwartkop Pitpit, Groene suikervogel kom je vaak tegen in groepjes met verschillende soorten, druk bezig voedsel te zoeken als daar tijdelijk veel van is, zoals bij een bloeiende boom. Op de Brownsberg kun je groepjes tegen komen met sommige van de andere soorten die er in Suriname zijn: roodpoot honingzuiger, geelpoot honingzuiger, blauwe pitpit en zwartmasker pitpit en soms de kortsnavel honingzuiger. Groene suikervogels eten nectar, vruchten en insekten.
Er zijn drie foto's van Dennis Binda op de Brownsberg in August 2008 en een foto van een vrouwtje groene suikervogel, ook daar gemaakt door Carla Out in September 2006. Dus Augustus september lijkt een goede tijd daar om ze tegen te komen.

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Chlorophanes spiza
Orde:	Passeriformes
Familie:	Thraupidae, 56 in Suriname
Nederlands:	Groene Suikervogel, Zwartkop pipit
Engels:	Green Honeycreeper
Sranan ('Surinaams'):	Zwartkop pitpit
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Mielero verde
Portugees (Brazilië):	Saíl;-verde, Tem-tem
Arowaks:
Carib:
Frans:	Guit-guit émeraude, sucrier

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 313 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 313 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).