Black-throated Mango / Zwartkeelmango

Black-throated Mango (Anthracothorax nigricollis)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© John S. Dunning	© Foek Chin Joe	© Foek Chin Joe
© Pieter Verheij	vrouw © Martin Tot	© Ton Plug
man © Dominiek Plouvier	© Dominiek Plouvier	© Dominiek Plouvier

Zwartkeel Mango: Een donkere kolibri met zwarte borst en de rest groenbruin gekleurd, met een naar beneden gekromde snavel, zoals het mannetje op de eerste foto (gemaakt door J.S. Dunning in Suriname). De tweede foto is van een vrouwtje op haar nest, met wit op de borst tussen het groen en het zwart (gemaakt door Foek Chin Joe ook in Suriname, net als de foto van de broedende Mango). De laatste foto werd gemaakt door Pieter Verheij in januari 2007, een mannetje dat spinneweb materiaal voor het nest brengt.
Je vindt ze vooral in tuinen waar veel bloemen bloeien, net als alle kolibris, maar deze soort vooral als er hoge bomen bloemen hebben. Ze komen voor in het hele bewoonde kustgebied en in de savannes. Ze maken hun nest op een tak hoog in een boom.
Alle kolibris zijn goede vliegers, ze kunnen achteruit en opzij vliegen. Dat vliegen kost ze veel energie en dus moeten ze veel bloemen bezoeken om aan hun energiebehoefte te voldoen. Om energie te sparen zitten ze dan ook nog driekwart van de dag stil op een tak. Het is gewoon voor een kolibrie om drie maal zijn gewicht per dag aan (zoet) voedsel in te nemen. Als kinderen dat zouden doen, moeten ze wel 200 grote zakken snoep per dag eten. Dat lukt nooit zonder misselijk te worden.
Penard beschrijft dat toelala (een stof om meisjes te betoveren of te bekoren) aan het begin van deze eeuw gemaakt wordt van gebarbakotte koppen of hartjes van kolibries. Die worden dan fijngestampt en met lavendelwater in een flesje in de grond begraven. Er was in die tijd veel vraag naar, vooral onder schooljongens.
De video werd gemaakt dooor Dominiek Plouvier.

Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een Zwartkeelmango © ;

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Anthracothorax nigricollis
Orde:	Apodiformes
Familie:	Trochilidae, 35 in Suriname
Nederlands:	Zwartkeelmango
Engels:	Black-throated Mango
Sranan ('Surinaams'):	Korke/Kolibri
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Mango pechinegro
Portugees (Brazilië):	Beija-flor-preto
Arowaks:	Hiekiebientjie
Carib:	Toekoesie
Frans:	Mango à cravate noire

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 215 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 3 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 215 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 3 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).