Anhinga / Amerikaanse Slangenhalsvogel, Doiklari

Anhinga (Anhinga anhinga)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Foek Chin Joe	© Ivan van Londersele	© Ton Plug
© Roy Tjin	© Eke van Batenburg	Frans Guyana © Sylvain Uriot
Florida © Jean-Louis Rousselle	Florida © Jean-Louis Rousselle

Foto van een vrouwtjes slangenhalsvogel, gemaakt door by Foek Chin Joe in Suriname. Het mannetje is bijna helemaal zwart, met alleen wit op de vleugels. Slangehalsvogels hebben een speervormige bek waarmee zij hun prooi pakken, voornamelijk vis. Ze doen dat meestal door zwemmend, vanaf het wateroppervlak naar beneden te duiken. Ze kunnen zich ook langzaam in het water laten zakken terwijl ze zwemmen en ze kunnen drijven met alleen hun nek boven water. In Suriname vind je ze vooral langs de grote rivieren en in de pannen langs de kust. Nestelen doen ze in hoge bomen in kolonies, samen met grote reigers.
Roy Tjin zag een vrouwtje bij het Pad van Wanica in oktober 2016.

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Anhinga anhinga
Orde:	Pelecaniformes
Familie:	Anhingidae, 1 in Suriname
Nederlands:	Amerikaanse Slangenhalsvogel, Doiklari
Engels:	Anhinga
Sranan ('Surinaams'):	Duikelaar, Doiklari
Guyana:	Ducklar
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Cotúa agujita
Portugees (Brazilië):	Biguatinga, Carará
Arowaks:
Carib:
Frans:	Anhinga

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 271 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 8 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 271 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 8 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).