Capped Heron / Kapreiger

Capped Heron (Pilherodius pileatus)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Carl Beel	© Huub Sanders	© N. Takano
© Henk Olieman	© Henk Olieman	© Frank Valk
© Klaas de Jong	Frans Guyana © Michel Giraud-Audine

Kapreigers zijn schuwe vogels, wit met een blauwe snavel en een zwarte kap op hun hoofd. Je vindt ze bijna altijd alleen, overdag zijn ze actief en staan ze vaak langs een rivier om vissen te vangen, vooral in het binnenland. Als ze bewegen is dat meestal heel langzaam. Ze hebben twee of drie lange sierveren op hun kop, langer als ze ouder zijn.
Foto van een Kapreiger, gemaakt door Carl Beel bij de Raleigh vallen in april 2010. De volgende foto is gemaakt door Huub Sanders, van een vogel langs de Zuid-Rivier in Suriname in 2006. En dan nog een foto gemaakt door N. Takano bij de Raleighvallen in Suriname in 2004. Henk Olieman fotografeerde twee kapreigers bij Awarradam in februari 2013. Met de schaduw van de vleugels houden ze lastige reflecties van de zon in het water op afstand.

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Pilherodius pileatus
Orde:	Ciconiiformes
Familie:	Ardeidae, 20 in Suriname
Nederlands:	Kapreiger
Engels:	Capped Heron
Sranan ('Surinaams'):	Sabaku
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Garciola real
Portugees (Brazilië):	Garça-real, Garça-de-cabeça-p
Arowaks:
Carib:
Frans:	Bihoreau blanc

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 179 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 179 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: februari 2023 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).