White-lined Tanager (Tachyphonus rufus) Dutch text English text Vogels in Suriname/Birds in Suriname




Foto's (klik er op om te vergroten)
Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Leo Olmtak
© Leo Olmtak

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Foek Chin Joe
© Foek Chin Joe

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Louis des Tombe
© Louis des Tombe

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Pieter Verheij
© Pieter Verheij

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Leo Olmtak
© Leo Olmtak

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Leo Olmtak
© Leo Olmtak

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Leo Olmtak
© Leo Olmtak

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Jean-Louis Rousselle
© Jean-Louis Rousselle

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Ton Plug
© Ton Plug

Tachyphonus rufus, White-lined Tanager, Blakakin door Dominiek Plouvier
© Dominiek Plouvier

   



De Blaka Kin is een bekende tuinvogel in paramaribo: Het mannetje is helemaal zwart met een lichte ondersnavel en wit op zijn vleugel, wat meestal niet zichtbaar is tenzij hij vliegt of zijn vleugels spreidt. De snavel is onder gedeeltelijk wit. Het vrouwtje is helemaal bruin. Zij nestelt vaak in de stad, soms op de grond of bv. op twee meter hoogte in een struik.
Eerst een foto gemaakt door Leo Olmtak van een paartje Blaka Kin ('Tjieng') in zijn tuin in Paramaribo, dan een foto door Foek Chin Joe en een van een zwarte tangare gemaakt door Louis des Tombe en een door Pieter Verheij in januari 2007. Ook uit de tuin van Leo Olmtak komen de volgende foto's, zoals het vrouwtje dat uitrust terwijl ze materiaal voor haar nest aan het verzamelen was (Leo Olmtak, november 2008) en de twee foto's van de ouders die een jong voeren in januari 2009. En hij maakte ook de video van de moeder Blaka kin die het jong voert. jean-Louis Rousselle maakte een foto in Nieuw Amsterdam in november 2013.
Dominiek Plouvier maakte de video van een zingende Blakakin.



Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een
Zwarte Tangare, Blakakin
© ;
   


Verspreiding




Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :

Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone.
Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.



Namen
Wetenschappelijke naam: Tachyphonus rufus
Orde: Passeriformes
Familie: Thraupidae, 56 in Suriname
Nederlands: Zwarte Tangare, Blakakin
Engels: White-lined Tanager
Sranan ('Surinaams'): Blakakin
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela): Chocolatero
Portugees (Brazilië): Pipira preta
Arowaks:
Carib:
Frans: Tangara à galons blancs


Verdeling van waarnemingen over het jaar Waarnemingen van broeden over het jaar
The 629 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced. The 150 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.


Fatbirder's Top 1000 Birding Websites Laatste update: november 2023 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).