Turquoise Tanager / Turkooistangare, Anijsvink

Turquoise Tanager (Tangara mexicana)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Erik Toorman	© Leo Olmtak	© Leo Olmtak
© John S. Dunning	© Jan Hein Ribot	© Dominiek Plouvier
© Dominiek Plouvier

De Blauwvink, Anijsvink is een redelijk vaak geziene tanagare op plaatsen als Peperpot, de oude koffieplantage, of de Cultuurtuin. Maar ook aan de rand van het regenwoud worden ze veel gezien. Ze leven daar in kleine groepen vaak van 4-8 vogels. Volgens Penard broeden ze in het korte droge seizoen rond maart, ze hebben een nest in de vorm van een kopje dat ze bevestigen op een horizontale tak op een hoogte tussen 5 en 25 meter. Ze gebruiken spinnerag om het nest stevigheid te geven. Turkoois tanagares houden van zacht fruit.
Foto van een Blauwvink, Anijsvink of turkoois tanagare, gemaakt door Erik Toorman in 2009. Dan zijn er twee foto's van de hand van Leo Olmtak, in Zorg en Hoop gemaakt in 2009. De vierde foto is in 1978 gemaakt door J.S. Dunning ook in Suriname.
Pieter de Groot Boersma maakte een video van een Anijsvink op Babunhol in maart 2011.

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Tangara mexicana
Orde:	Passeriformes
Familie:	Thraupidae, 56 in Suriname
Nederlands:	Turkooistangare, Anijsvink
Engels:	Turquoise Tanager
Sranan ('Surinaams'):	Blauwvink, Anijsvink
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Tangara turquesa
Portugees (Brazilië):	Cambada-de-chaves, Coleiro-de-bando
Arowaks:	Sakwie
Carib:	Sakwie, Sjietoelie
Frans:	Tangara turquoise, Calliste diable-enrhumé

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 503 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 1 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 503 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 1 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: maart 2022 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).