Wing-barred Seedeater (Sporophila americana)
|
Wing-barred Seedeater (Sporophila americana) |
|
| Foto's (klik er op om te vergroten) | ||
|---|---|---|
 © Pieter Verheij |  © Pieter Verheij |  © Leo Olmtak |
 © Tinus Knegt |  © Dennis Binda |  © Jean-Louis Rousselle |
 © Leo Olmtak |  © Jan Hein Ribot |  © Hans Majong |
 © Hans Majong |  © Hans Majong |  © Hans Majong |
| Dyak: Een klein vogeltje zwart van boven en wit van onder, dat vooral zaden eet. De vrouwtjes en jongen zijn meer bruin. Ze zitten vaak in paartjes op open plekken met langer gras. Ik hoorde ze veel op leiding en langs de vijfde rijweg. Je ziet ze dan op lange grashalmen of op rijstplantjes zitten, die flink doorbuigen onder hun gewicht en dan het zaad pakken met hun bek. Zo'n dikke bek is uitstekend geschikt is om kleine korreltjes kapot te maken. Maar soms doen ze het ook anders. In mijn tuin was er een die op het hek ging zitten en overhangende halmen met een poot pakte, met de andere op het hek bleef en zo de zaden eraf haalde. Ook eten ze niet alleen maar zaad. Op zo'n warme vochtige dag wanneer de lucht opeens vol is van zwermen vliegende mieren, zie je ze net als andere zaadeters ook dit voedsel nuttigen. Het mannetje zingt heel aardig en omdat ze gemakkelijk te houden en te vangen zijn, ook in de stad, zie je ze veel in kooien. Er zijn overigens wel tien familieleden van deze groep zaadeters, zoals rowtie, blawbakarowtie, sabanarowtie, plenmustas, krownmustas, bergimustas en gelebek. Kenners kunnen ze in het veld herkennen aan hun zingen, zover heb ik het nooit gebracht. Ik moest altijd lang kijken voor ik wist wat het was en soms maar vangen om het zeker te weten. Het opnemen van de geluiden en weer afspelen helpt wel om ze te leren kennen. Ze komen dan ook dichterbij. De eerste twee foto's zijn van Pieter Verheij in Suriname in januari 2007. Daarna komt een vrouwtje door Leo Olmtak in zijn tuin in Paramaribo en een mannetje door Tinus Knegt in het nature resort Kabalebo, allebei in gemaakt in 2008. Daarna nog een foto van Dennis Binda, van Jean-Louis Rousselle uit Nieuw Amsterdam en een van Leo Olmtak (een jong mannetje in overgangskleed) uit zijn tuin in Paramaribo. Het nest is in mei 2018 gefotografeerd door Hans Mahjong in Commewijne. Pieter de Groot Boersma maakte een video van een Dyak in de cultuurtuin in februari 2011. Je kunt hem nauwelijks horen roepen. |
| Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken) | ||
|---|---|---|
| Video opname van een Bont dikbekje, Dyak (externe link) |
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Verdeling van waarnemingen over het jaar | Waarnemingen van broeden over het jaar |
|---|---|
| The 824 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced. | The 135 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs. |
