Hooded Tanager / Kaptangare, Zwartkap

Hooded Tanager (Nemosia pileata)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Foek Chin Joe	© Martin Reid	© Francita Rijhiner
© Jean-Louis Rousselle	© Jean-Louis Rousselle	© Erik Toorman
© Dominiek Plouvier

Foto van een mannetje Kaptangare, gemaakt door Foek Chin Joe in Suriname. Dan foto's van vrouwtjes, gemaakt door Martin Reid in Peperpot en een door Francita Rijhiner in Saramacca in oktober 2010. Jean-Louis Rousselle fotografeerde een manntje en een vrouwtje in Peperpot in augustus 2013.
Het vrouwtje heeft geen zwarte kap en is meer blauw-grijs, maar heeft dezelfde gele ogen en pootjes als het mannetje. Deze tangares zitten voornamelijk in het kustgebied in de mangrove en op de ritsen, maar ook bijvoorbeeld in de Cultuuttuin. Verder zie je ze weinig in de rest van Suriname. Ze eten vooral insekten, die ze in bomen vinden. Hier beneden staat een geluid van de Kaptangare.

Vogelgeluiden (klik er op om te luisteren)
Geluidsopname van een Kaptangare, Zwartkap © Otte Ottema

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Nemosia pileata
Orde:	Passeriformes
Familie:	Thraupidae, 56 in Suriname
Nederlands:	Kaptangare, Zwartkap
Engels:	Hooded Tanager
Sranan ('Surinaams'):	Zwartkap, mira-udu-fowru
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Frutero de coronita
Portugees (Brazilië):	Saíl;ra-de-papo-preto
Arowaks:
Carib:
Frans:	Némosie à t?te noire

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 150 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 7 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 150 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 7 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: maart 2021 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observation can be uploaded to suriname.observation.org ).