Laughing Gull (Leucophaeus atricilla) Dutch text English text Vogels in Suriname/Birds in Suriname




Foto's (klik er op om te vergroten)
Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Jim Saulino
© Jim Saulino

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Jim Saulino
© Jim Saulino

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Jan Hein Ribot
© Jan Hein Ribot

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Tomas Willems
© Tomas Willems

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door K.D. Dijkstra
© K.D. Dijkstra

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door K.D. Dijkstra
© K.D. Dijkstra

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Hans Majong
braamspunt? © Hans Majong

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Jan Hein Ribot
Aruba © Jan Hein Ribot

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Greg Peterson
Aruba © Greg Peterson

Leucophaeus atricilla, Laughing Gull, Sedoifi door Greg Peterson
Aruba © Greg Peterson

   



Sedoifi, Lachmeeuw: Een witte vogel met grijze vleugels en een zwarte snavel. Soms zie je ze in hun broedkleed: dan hebben ze een zwarte kop. De jongen zien er van boven bruin uit. Ze komen vooral langs de kust voor en in de riviermondingen en in de pannen. Daar zoeken ze naar visjes, schelpdieren en kreeftjes en krabben. Maar ze proberen ook van andere vogels hun voedsel af te pakken. Buiten op zee volgt de sedoifi vissersboten en garnalenboten voor het afval. Langs de kust is hij ook bij vissersdorpen te zien. Je ziet ze ook vaak vliegen langs de waterkant in Paramaribo. Dan kun je ook zijn heldere geluid horen (lachmeeuw). Echt in de stad zag ik hem niet.
De eerste twee foto's zijn gemaakt door KD Dijkstra, tussen Leonsberg en Braamspunt aan de monding van de Suriname rivier. De volgende twee door Jim Saulino aan boord van een onderzoeksvaartuig in 2012. Jan Hein Ribot fotografeerde twee (eerstejaars) meeuwen bij Nieuw Amsterdam in februari 2014 en een op Aruba. Dan een foto van een bruine pelikaan met een Lachmeeuw die een vis tracht te stelen, is gemaakt door Greg Peterson langs de kust van Aruba in 2006 net als de laatste foto.



Verspreiding




Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :

Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone.
Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.



Namen
Wetenschappelijke naam: Leucophaeus atricilla
Orde: Charadriiformes
Familie: Laridae, 18 in Suriname
Nederlands: Lachmeeuw, sedoifi
Engels: Laughing Gull
Sranan ('Surinaams'): Sedoifi
Guyana:
Papiamento: Mewchi, Cahela
Spaans (Venezuela): Guanaguanare
Portugees (Brazilië): Gaivota
Arowaks:
Carib:
Frans: Mouette atricille


Verdeling van waarnemingen over het jaar Waarnemingen van broeden over het jaar
The 436 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced. The 1 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.


Fatbirder's Top 1000 Birding Websites Laatste update: november 2023 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).