Bananaquit / Suikerdiefje, Bakbatitri

Bananaquit (Coereba flaveola)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Joan Bakker	© John S. Dunning	© Leo Olmtak
© Jan Hein Ribot	Aruba © Jan Hein Ribot	Aruba © Jan Hein Ribot
Aruba © Jan Hein Ribot	Aruba © Jan Hein Ribot	St. Martin © Didier Brunel

Het Suikerdiefje is een heel klein vogeltje, dat zijn Nederlandse naam dankt aan het feit dat het een gaatje in de bloem boort om de honing er uit te zuigen. Dit doet het dan zonder de bloem te bestuiven.
Als we de bloemen bekijken van de hanga-lampoe (hibiscus) dan zien we vaak een gaatje in de rode kroonbladeren. Dat heeft dan een suikerdiefje gedaan of een kolibri. Op die manier kan het de honing uit de bloem halen, zonder de bloem te bestuiven. Dat is niet geheel volgens de 'regels' van de natuur, daarom wordt hij wel diefje genoemd. Hij steelt de honing zonder er iets voor terug te doen. Maar gewoon suiker steelt hij ook, op de Antillen is dat een oude gewoonte van deze vogel.
Zonder het te zien horen we vaak zijn hoge zoetige zang uit de top van een hoge struik of boom. Wanneer je dit geluid kunt imiteren dan kun je de vogel tot vlak bij je lokken. Hij probeert dan de zogenaamde indringer uit zijn territorium op te zoeken om hem weg te jagen.Ze maken een heel hoog geluid dat ik maar nauwelijks op kon nemen.
De bovenste foto is gemaakt door Joan Bakker en de tweede door J.S. Dunning, beide in Suriname. Daaronder staat een foto van een jonge bakbatitri, gemaakt door Leo Olmtak in zijn tuin in Paramaribo. De vierde komt van J.H. Ribot, ook gemaakt in Paramaribo. Verder naar beneden zijn er foto's van de Barica Geel op Aruba, waar je hem ook van een siroopfles ziet snoepen en als laatsteeen foto door Didier Brunel, st. Maarten 1989, waar hij yellowbreast heet. In Suriname is de keel wit/grijs, op Aruba zwart met wit en op st. Maarten zwart.

Vogelgeluiden (klik er op om te luisteren)
Geluidsopname van een Suikerdiefje, Bakbatitri © Jan Hein Ribot

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Coereba flaveola
Orde:	Passeriformes
Familie:	Thraupidae, 56 in Suriname
Nederlands:	Suikerdiefje, Bakbatitri
Engels:	Bananaquit
Sranan ('Surinaams'):	Bakbatitri
Guyana:
Papiamento:	Barica geel, chibichibi, bachi pretu
Spaans (Venezuela):	Reinita común
Portugees (Brazilië):	Cambacica, Mariquita, Barica geel,
Arowaks:	Tietiepriesie
Carib:	Tietiepriesie
Frans:	Sucrier à ventre jaune

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 1158 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 59 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 1158 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 59 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: februari 2023 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).